10 Ocak Dünya Gazeteciler günü geçti, bir çok siyasetçi bizleri arayarak tebrik etti.
Bir Belediye Bir adım öte giderek, Gazeteciler ile araya gelmiş vay be ne bir araya geliş ama.....
Bir cafe de toplanmışlar, başka ilçelerden gazeteciler de çağrılmış yıllardır gazete çıkarmayan, ama baş köşedeki yerini kimselere kaptırmayanlarda orda...
...
güzel insanlar bizim meslektaşlar bir türlü bir araya gelmeyi başaramayan siyasetçilerin maşası olmuş , böl parçala yönet sistemiyle yönetilen bir meslek haline getirdiğimiz zavallı mesleğimiz bizler birliği sağlayamadığımızdan mıdır nedir bilinmez bizim Belediye Başkanımız saygı değer insan toplamış etrafına gazetecileri bir de poz vermiş ki ne poz....
baktığınız da ilçedeki bir çok gazeteci yok orda var olanlarıda zaten yok etmişti bazı işine gelmeyen siyasi yapılar, ama ne yaparsın hatırlanmak yılda bir sefer de ruhlarını okşamıştır bizim meslektaşların....
söz konusu olan başkan da kasıla kasıla yaptığı projelerden yapacaklarından bölgeyi bekleyen güzelliklerden söz etiş mi bir de, sanki, bizler neyin ne olduğunu bilmiyoruz ya.... adama hadi ordan derler ki yerinde bir cümle olurdu bu....
Neyse ki bir Belediye Başkanı hatırlamış ya hiç hatırlamayan polanmak yasak diyerek pandeminin Arkasına saklananlar da var.
telefonlara cevap vermeyen siyasiler koltuğa oturmadan önce söyledikleriyle çelişen sevgili dostlarımız koltuk böyle birşey sanırım insanın önceliklerini değişime uğratıyor. ama şunu unutmamak lazım insan insana her zaman lazım .....
Kemal Sunal "ın bir filmi vardı Koltuk Sevdası diye " günümüz de bazı siyasere bakınca ne kadar güzel bir senaryo olduğunu görebiliyoruz. Geleceği görmek diye ben tam olarak buna derim o zamanlardan bu zamanları gören senaristler, günümüze resmen ışık tutmuşlar ....
Hepinizi Seviyoruz Sayın Başkanlar iyiki varsınız..... kalın Sağlıcakla......
