Nereden nereye geldik… Çok değil bundan 15-20 yıl önce biz gıdada kendi kendine yeten dünyadaki 7 ülkeden biriydik.
Şimdi durumlar çok farklı, kendi kendimize yetmek şöyle dursun bugün onlarca ülkeden gıda maddesi ithal ediyoruz…
Neden? Neden gıdada kendi kendine yeten bir ülke, kendi kendine yetmez oldu? Hava mı değişti? Toprak mı değişti? Yoksa güneş mi azaldı?
Tabii ki bunların hiçbiri olmadı. Belli bir zümrenin düşünceleri ve para kazanma biçimleri değişti! Çiftçi destekleniyor gibi gösterildi ama desteklenmedi.
İnsanların en çok parayı harcadığı gıda birilerinin iştahını kabarttı. Belli isimler ve kesimler eliyle gıda ürünleri ithal edilir oldu. Ülkemizdeki çiftçiyi ve üreticiyi desteklemesi gereken devlet gıda ürünleri ithal edenlerin yolunu ve önünü açtı, işlerini kolaylaştırdı. Onların işi kolaylaşınca milletimizin işi zorlaştı. Çünkü artan enflasyonla beraber, ülke dışından dolarla gelen gıda fiyatları yükseldikçe yükseldi. Mutfak enflasyonu yüzde 200’lere dayandı.
Tehlike büyük. Bugün belli isimler ve kesimler ekmeden-biçmeden gıda üzerinden çok büyük paralar kazanıyor. Dünyadaki çatışmalar ve savaşlar dengeleri derinden değiştiriyor… Gıdada ithalat yolu kapandığında ne olacak?
Evinde ekmeği olmayan insan aç kalır. Ülkesinde buğdayı olmayan millet aç kalır.
Telefonsuz, tabletsiz, bilgisayarsız yaşarsın ama aç yaşayamazsın.
Bilimsel araştırmalar gösteriyor ki sağlıklı bir insan susuzluğa 4 gün, açlığa 40 gün dayanabiliyor. Ya sonra, sonrası açlıktan acıklı bir ölüm.Şimdi yeniden gıdada kendi kendimize yeten 7 ülkeden biri olma zamanı gelmedi mi? Bugün değilse ne zaman? Cebimizdeki tüm parayı ithal gıda ürünlerine harcayınca ya da açlıktan ölünce mi?